10-03-2019 – In ‘De werkdag van …’ vertelt een medisch secretaresse of een secretaresse in de zorg over zijn of haar werkdag. Dit keer kijken we mee over de schouder van Corien van Belleghem-van Boven. Corien werkt op het Operatiekamer Complex van het Admiraal De Ruyter Ziekenhuis (Adzr), locatie Goes als secretaresse van Maatschap Anesthesiologie Zeeland.
Tekst Ellen Smink
Wie is Corien?
“Ik ben 47 jaar, moeder van twee kinderen en getrouwd met Peter. Al mijn hele werkende leven werk ik als secretaresse. Voordat ik in het ziekenhuis kwam, werkte ik bijna 25 jaar in de advocatuur. De laatste jaren combineerde ik dat met het werken in mijn eigen salon als schoonheidsspecialiste. Toen het advocatenkantoor stopte omdat de heren met pensioen gingen, ging ik fulltime in mijn salon aan de slag. Mijn wereldje werd toen zo klein, dat ik toch weer naar een nieuwe baan uitkeek. Toen ik in 2014 voor 32 uur in het ziekenhuis terecht kon, heb ik dat met twee handen aangegrepen. Ik ben hier begonnen als secretaresse van het management van de OK. Na een reorganisatie in het ziekenhuis werd ik secretaresse van de Maatschap Anesthesiologie. Ik werk 24 uur, verdeeld over drie dagen. Tot januari was ik daarnaast een dag per week managementsecretaresse voor de Vereniging Medische Staf van het Adrz. Ik viel in voor een collega die langdurig ziek was. Inmiddels is ze weer volledig aan de slag gegaan. Dat is heel fijn voor haar, al vond ik het erg leuk om dat werk erbij te doen.”
Een willekeurige werkdag
“De overstap van de advocatuur naar het ziekenhuis was groot. Het werk is in geen enkel opzicht met elkaar te vergelijken. De zorgwereld is een ontzettend leuke wereld. En een enorme uitdaging! De OK is een heel gesloten afdeling in het ziekenhuis. Je maakt ook niet zo veel mee van wat er voor de rest in het ziekenhuis gebeurt. Elke dag werken hier 50 tot 60 mensen. Ik draag, net als iedereen op de OK, tijdens mijn werk een operatiepak. Ik zit echt in volledig blauw en met muts achter mijn bureau.
De maatschap waarvoor ik werk bestaat uit acht anesthesiologen met wie ik op een aparte kamer in de OK zit. Mijn werk bestaat voornamelijk uit het zoveel mogelijk uit handen nemen van administratief werk voor de anesthesiologen voor wie ik ook het aanspreekpunt ben. Ik heb geen contact met patiënten. Er komen hier dus ook geen mensen aan de balie.”
Spannend rooster
“Mijn werkdag begint met het openen van mijn mail. Ik ben verantwoordelijk voor het rooster van de anesthesiologen. Het Adzr heeft drie locaties. Op twee ervan wordt anesthesie gegeven. Ik maak het rooster van wie wanneer op welke locatie werkt. Daarbij houd ik ook rekening met de roostervrije dagen van iedereen. Een aantal anesthesiologen heeft ook managementwerk in het ziekenhuis, dus daarmee moet ik bij het maken van het rooster eveneens rekening houden. Aanpassingen in het rooster komen regelmatig voor. Als er iemand onverwachts uitvalt heb ik een probleem, want dan moet ik als een speer op zoek gaan naar iemand die kan vervangen. En ja, ik heb er hier acht. Als die geen van allen kunnen, moet ik op zoek naar een waarnemer. Dat zijn echt stressmomenten maar ook wel weer mooi als het lukt.”
Jaarverslag 2018
“De afspraken met de patiënten zelf worden gedaan op het Opnameplein. Daar heb ik verder geen bemoeienis mee. Ik ben er puur voor de administratie en de agenda’s voor de anesthesiologen van de maatschap zelf. Op dit moment ben ik ook druk bezig met het jaarverslag 2018. Verder zijn er nog wat rekeningen die ik moet afhandelen. Ook wil ik vandaag de aangevraagde vakanties en verlofdagen inroosteren. Daar moet ik echt even voor gaan zitten, want dat is soms best een uitdaging. Daarnaast wil ik straks nog even met Sharepoint aan de slag. Het is de bedoeling dat we daar binnenkort mee gaan werken.
En verder doe ik gedurende de dag van alles wat op mijn pad komt. Mijn werkzaamheden zijn zo divers dat het moeilijk is om het precies onder woorden te brengen. Er is altijd wel iets wat geregeld moet worden. Vooral als het gaat om het rooster. Van dat geregel geniet ik overigens het meest. Ik ben een echte regelnicht en vind het altijd fijn om dingen voor elkaar te krijgen en te zorgen dat de anesthesiologen daar geen omkijken naar hebben.”
Acht bazen
“Dat ik voor acht anesthesiologen werk, is zeker een uitdaging. Normaal gesproken heb je één leidinggevende. Ik heb er acht. En die hebben allemaal een eigen mening en hun eigen wensen.
Als er iets is, praat ik erover en ga ik bij meerdere collega’s langs. Elke maand zitten we met zijn allen bij elkaar. Echt belangrijke beslissingen worden op onze maandvergadering besproken. Ik ben de eerste secretaresse van deze maatschap. Ik heb het secretariaat dus zelf opgezet en alles mogen inrichten zoals ik dat wilde. Mocht ik hier ooit weggaan, dan zal mijn opvolger het wellicht anders doen. Dat het nu zo is ingericht zoals ik het wil, vind ik echt een voordeel.”
Nooit een saai moment
“Never a dull moment, geldt in elk ziekenhuis. En dat is ook zo. Als je voor jezelf een planning hebt gemaakt met wat je op een bepaalde dag wilt doen, weet je vaak bij voorbaat al dat het hem niet gaat worden. Er gebeuren altijd zoveel dingen die je aandacht nodig hebben. Dat maakt het werk leuk en soms wat minder leuk. Maar saai wordt het nooit.”